Kennis & blogs

Waterenergie

Na meer dan een halve eeuw te hebben geprofiteerd van de aardgasbel in Groningen, komt het einde van deze fossiele brandstof als energiebron, om te verwarmen en te koken, nu echt in zicht.

Ondanks het feit dat van alle fossiele brandstoffen, aardgas de schoonste is, zullen wij moeten overgaan naar een andere brandstof. Een nieuwe energietransitie is aanstaande. Er is dan wel besloten dat de aardgaswinning in Groningen geheel zal worden afgebouwd, over dat wat er voor in de plaats moet komen bestaat nog helemaal geen duidelijkheid.

Gaan wij geheel over op elektriciteit, opgewekt door middel van bijvoorbeeld windmolens en zonnepanelen? Nu al worden in de provincie Drenthe initiatieven ontmoedigd, om op grote schaal zonneparken aan te leggen, omdat de aanwezige infrastructuur onvoldoende capaciteit heeft om de opgewekte energie te verwerken.

Dat brengt ons bij water als energiebron. Het gebruik van waterkracht, ook wel ‘witte steenkool’ genoemd, is al eeuwenlang bekend. Werd in vroeger tijden gebruikgemaakt van hoogteverschil of stroomsnelheid om energie te ontlenen aan water, tegenwoordig worden waterkrachtcentrales ingezet om elektriciteit op te wekken.

In het kader van de ophanden zijnde energietransitie wordt echter ook steeds vaker waterstof als energiedrager genoemd. Het licht ontvlambare waterstof kan prima als brandstof worden gebruikt. Omdat de aarde echter geen voorraden waterstof herbergt zal water, door middel van electrolyse, moeten worden omgezet in waterstof. Het mag bovendien een duurzame energiedrager heten, aangezien bij de verbranding van waterstof geen CO2maar alleen waterdamp vrijkomt. De toepassing van waterstof als energiedrager is heel divers. Auto’s kunnen rijden op waterstof en het bestaande aardgasleidingnet kan worden gebruikt voor het transport van waterstofgas, zodat onze woningen ermee verwarmd kunnen worden, wij ermee kunnen koken, etc.

De slogan van Ingenieursbureau Multical luidt ‘Kennis en daadkracht’. Daarom bezien wij de huidige situatie in het kader van de energietransitie met zorg. Wordt er niet veel te lang gepolderd? Zijn wij niet bezig om kostbare tijd verloren te laten gaan, door geen echte keuze te maken? Gaan wij voor all-electric, waterstof of misschien toch een combinatie daarvan als nieuwe brandstof? Het lijkt ons, dat voldoende kennis voorhanden is, om een duidelijke keuze te maken. Niet langer dralen, maar daadkracht tonen, is ons advies.

Nemen degenen die zo moedig waren de aardgaswinning in Groningen stop te zetten, nu óók de regie in de noodzakelijke energietransitie?

 

To search, begin typing