Met enige regelmaat posten we een blog over duurzaamheidsthema’s. Zo zijn we eerder ingegaan op het onderwerp ‘Circulaire Economie’. Dit blog gaat over het ‘Cradle to Cradle’ principe, vaak afgekort als C2C. Meer van hetzelfde, of is er een verschil?
De wieg van Cradle tot Cradle
Het principe heeft zijn huidige bekendheid voor een groot deel te danken aan een boek uit 2002 van architect McDonough en chemicus Braungart genaamd ‘Remaking the Way We Make Things’. Bij cradle tot cradle is het zo dat alle gebruikte materialen in een product voor 100% opnieuw ingezet worden bij een eventueel nieuw te vormen product, zonder dat er sprake is van kwaliteitsverlies. Restproducten mogen niet alsnog gestort worden. ‘Waste equals food’ verwijst naar deze kringloop. In lijn met hiermee maken McDonough en Braungart onderscheid tussen een biologische kringloop en een technologische kringloop, die beide gesloten moeten worden. In de biologische kringloop bevinden zich organische stoffen die composteerbaar zijn en afbreekbaar in de natuur. In de technologische kringloop kunnen (lees: moeten) de materialen eindeloos hergebruikt worden bijvoorbeeld voor industriële oplossingen.
Upcycling versus downcycling
Relevant uitgangspunt bij cradle to cradle is dat er nooit sprake mag zijn van downcycling maar dat het streven altijd upcycling moet zijn. Bij downcycling verliezen materialen of producten telkens een stukje van hun waarde. Dit is vrijwel altijd het geval bij onze huidige wijze van recycling. Uiteindelijk is er dan alsnog sprake van cradle to grave; het ‘grave’ gedeelte wordt alleen uitgesteld. Het streven moet zijn om bij een volgende levensloop tot een verbetering te komen of op zijn minst de oorspronkelijke waarde te behouden: upcycling.
C2C versus circulaire economie
De meningen verschillen in hoeverre cradle to cradle nu anders is dan een circulaire economie. Sommigen wijzen er op dat bij een circulaire economie herbruikbaarheid gemaximaliseerd wordt en waarde vernietiging geminimaliseerd. Vanuit deze zienswijze op circulariteit, gaat cradle to cradle uiteraard een stap verder. Het is echter de vraag of iedereen (echte) circulariteit op deze wijze beziet. Anderen wijzen er op dat cradle to cradle zich met name richt op het productieproces, terwijl circulariteit zich richt op het hergebruik van materialen door het sluiten van kringlopen. Maar dat lijkt elkaar ook niet uit te sluiten. Een verschil is in ieder geval dat C2C een beschermde titel is, waar dus niet iedereen vrijelijk gebruik van kan maken. ‘Circulariteit’, of ‘circulaire economie’, is een algemene term wat automatisch betekent dat de kans groter is dat de term gebruikt wordt. Maar verder dan dit lijken de twee begrippen inhoudelijk niet zo heel verschillend van elkaar te zijn. Uiteindelijk gaat het er bij beide om dat we beseffen dat de hoeveelheid grondstoffen die we hebben beperkt is en dat we hier dus zuinig op moeten zijn voor onze en komende generaties.
Wil je meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met Michael Dirks.
Gebruikte bronnen:
- https://www.ensie.nl/mark-van-den-dolder/circulaire-economie-en-cradle-to-cradle
- https://www.cobouw.nl/bouwbreed/artikel/2013/05/cradle-to-cradle-of-circulaire-economie-101171222?vakmedianet-approve-cookies=1&_ga=2.240580803.1994898307.1565197486-704997729.1565197486
- https://vastgoedjournaal.nl/news/40288/van-duurzaam-bouwen-naar-cradle-to-cradle
- https://blog.satinoblack.com/cradle-to-cradle-circulaire-economie
- https://www.duurzaammbo.nl/wat-is-cradle-to-cradle